Bewustzijn. Van individu naar collectief

Deze blog is bijzonder voor mij…ik heb nog meer afgestemd met mijn intuïtie en kaders losgelaten. Het mocht gewoon ontstaan. Een blog met een boodschap welke nu actueel is en waar we behoefte aan hebben. Van individu naar collectief. Een bewustzijn creëren vanuit onze gezamenlijke deler: onvoorwaardelijke liefde. Dankbaar dat ik dit op deze wijze mocht gaan schrijven…

Terug in de tijd…waar geen tijd bestaat. Slechts een illusie. Een concept welke wij bedacht hebben om grip te krijgen, om controle te krijgen als mens. Op zoveel zaken menen wij geen grip te hebben.
Tijd glipt door onze handen, waardoor het lijkt alsof we opnieuw de grip verliezen. Glijdend door onze vingers, als zand terug naar het strand. De oorsprong…

Controle op de mensheid

Wat is dat toch dat wij overal controle over willen hebben? Waarom eerst zien en dan geloven. Waarom alles willen begrijpen. Begrijpen met ons hoofd? En onszelf letterlijk kopzorgen geven…
Wat is de aantrekking op macht? Op controle van de mensheid? Waarom de mensheid prioriteren aan de rest van de aarde. Zelfs de mensheid wordt onder geprioriteerd door een selecte groep.

We zijn vergeten hoe we onderdeel zijn en naast elkaar staan, tussen en onder en boven de aarde, het hele universum: het goddelijke.
Waar niets bestaat, slechts zijn.

Individueel

Op dit moment lijken we de mensheid willen te vernietigen, als zelfmoord op onszelf. Niet te stoppen. De storm razend in ons hoofd, gek in ons hoofd. Verslaafd aan macht, aan controle. Althans dat denken wij…dat wij, de meerderheid, de mensheid macht en controle hebben. Nee, wij zijn slechts poppetjes in een groot speelveld…
We laten alles maar toe, vanuit angst en pijn. Opgezet tegen elkaar, vervreemd en verwijderd. Haat zaaiend als individuen. Het collectief vergeten…onmenselijk.

Als enige wezens hier op aarde hebben wij hersens en bewustzijn gekregen, maar wat doen we er mee? Niets! Alleen maar mak alles volgen. Volgzaam zijn, als een individu. Jij en ik. Waar is de wij in dit plaatje? Waar zijn wij?

In oorsprong gelijk

Jij en ik. Wijzend naar elkaar. Veroordelend. En waarom? Jij weet het eigenlijk niet eens, en ik ook niet. Waarom wijzen we naar elkaar en zien we slechts de verschillen. De verschillen in huidskleur, geloof, geld, cultuur, status, opvoeding. Slechts een jas die we aanhebben en aan hebben gekregen. Wat daar onder zit? Organen, zoals longen, hart, nieren, darmen. We ademen allemaal dezelfde lucht in. Het hart klopt in het ritme van de flow. We reinigen ons lichaam. De functie van de organen is in oorsprong gelijk en onvoorwaardelijk welke jas je ook aan hebt.

Angst en pijn regeert

Onder die jas zit ons ware zelf: de ziel! De ziel die alleen maar liefde en licht is.
Wij zijn dit vergeten. Te druk met de buitenwereld. Te druk om die jas dicht te houden. Stevig, omsloten, proberen om die kilte en kou buiten te houden. In angst bang voor een ander individu die te dichtbij komt en iets van je wilt. Vanuit angst en pijn, reageren we paranoia…want stel…dat die ander je (nog meer) pijn doet?

Een collectief vormen

Wat nou als? Wat nou als die ander warmte en liefde wil geven. Verbinding met je zoekt? Wat nou als die ander mens is en een collectief wil vormen? De overeenkomsten wilt opzoeken? Opzoeken met jou? Als medemens?

Wat nou als we leren te vertrouwen en toe te laten. Wat nou als we die jas gewoon losjes om ons heen laten vallen. Ons hart vrij laten kloppen, de lucht vrij, ontspannen in- en uitademen?
Als we elkaar durven aan te raken. Fysiek, met woorden, met energie, met liefde? Gewoon omdat we mens zijn.

Begin NU bij je zelf

Laat de klok maar tikken…vergeet de tijd. We zijn alleen maar hier. Nu in dit moment. Samen met de ander die niets liever wilt dan onvoorwaardelijke liefde. Net als jij. In deze blog lees je meer over onvoorwaardelijke liefde.
Het enige waar wij grip op hebben is hoe wij onze wereld creëren. Als collectief hebben we daar grip op…Wij zijn bewust ZIJN. Laten we daar de controle over hebben. Laten we teruggaan naar ons ware zelf en vanuit daar verbinden met de ander. We hebben elkaar nodig! Nu! Niet gisteren, niet morgen. Niet eerder, niet later. NU!

Alles wat je NU bewust omzet in licht en liefde, zal doorwerken…zo binnen, zo buiten. Een betere, mooiere, liefdevollere wereld begint bij je zelf.

In het moment tussen de tikken door. De stilte tussen de seconden…slechts een illusie. De klok die er niet is. De tijd niet vast te houden is. Wat zegt een seconde, minuut, uur, dag, week, maand, jaar over ons leven? Wat zegt het verleden, heden, toekomst over ons leven? Wat zegt conceptie, geboorte, kind, volwassenen, dood over ons leven? Ons leven speelt NU af. Nergens anders…