Lessen. De omgeving is jouw spiegel.

Welke lessen heb ik geleerd vanuit negatieve reacties op social media? In deze blog schijn ik er een licht op en lees je hoe ik hiermee om ben gegaan.
Situatie
Sinds een tijdje heb ik Threads (social media platform van Instagram). Een vriend gaf dit als tip om mijn bereik voor Soul Writer eventueel te vergroten. Prima, laat ik het eens proberen, dacht ik bij mezelf. Om eerlijk te zijn, ben ik niet altijd heel erg fan van social media. Het is echt een haat-liefde verhouding tussen social media en mij. Ik zie de kracht van verbinding en gelijkgestemden, maar ook de kracht van angst & haat en de toenemende verschillen/ groepsvorming.
Op Threads zag ik soms wel berichtjes van anderen over de negativiteit die men ervaarde. Ik niet en kwam, dankzij het algoritme, veel en vooral gelijkgestemden of interesses tegen op mijn feed.
Ik vind het prettig en fijn om mijzelf professioneel en persoonlijk te laten zien. Dus ik wissel een beetje met mijn content en posts. Naast een Soul Writer quote, zoals “De omgeving is jouw spiegel & laat zien wat je nog mag aankijken” en twee foto’s van onze kerstboom met een ‘perfecte plaatje’ versus ‘ reallife’. En bij die laatste kwamen twee reactie over de kerstboom. De kerstboom die wat ‘ luchtig’ is en niet zo opvalt. Je voelt waarschijnlijk mijn frustratie…
De bedoeling van deze post was een vergelijking te maken, dat was slechts de boodschap. Dus, na het ontvangen van de eerste reactie, was ik enigzins verward, verrast, maar ook aangevallen en ook geïrriteerd. Dat iemand zo’n vervelende opmerking moest maken. Waarom moet altijd alles verteld en gezegd worden? Iets wat ik mij vaak afvraag op social media, met name wanneer het niet voedend is voor de ander. Daar ligt mijn haatverhouding.
En ja, je kunt nu tegen mij zeggen: Joh, leven en laten leven. Klopt, maar voordat ik dat advies ter harte neem, heb ik eerst wat anders te doen. Wat word er in mij geraakt? Welke spiegel word er mij voor gehouden?
Het kan een kleine situatie voor jou zijn, dan zit daar ook geen les voor jou in. Maar geheid dat je een andere situatie wel enorm triggert bij je en bij mij niet. Wanneer iets jou raakt, mag je daar (nog) naar kijken.
Welke reactie?
Ok laat ik je eerst vertellen welke reacties ik heb gegeven, maar ook wat voor impact het op mij had (in relatie tot anderen).
Een eerste reactie:
“Wel een erg kaal boompje, of lijkt dat zo”
“Klopt. Ook kerstboompjes zijn niet perfect. Gezien de grootte van de woonkamer (klein) lijkt het ruimtelijker en een groot pluspunt hij komt uit onze eigen tuin”.
Hier lees je mijn cynisme, mijn aangevallenheid door heen en ben ik aan het beargumenteren. Alles vanuit mijn mind en angst. Niet reageren voelde voor mij niet goed, dan zou ik mij laten kennen, maar nu ook. Ik zal je vertellen met dit soort berichtjes ben ik echt uit mijn balans. Ik zit te wikken en te wegen hoe ik hierop zal reageren. Zo zonde van mijn energie. Toch doe ik het, omdat ik de ander niet wil negeren…
“De omgeving is jouw spiegel & laat zien wat je nog mag aankijken”
Ok, de volgende ochtend las ik het volgende berichtje onder mijn kerstboom-post:
“Welke kerstboom”
De kers(t) op de taart…Onder de douche bedacht ik een ‘ sterk’ antwoord, dit werd mijn antwoord:
“Oh shit…had ik het filter nog aan staan op ‘graatmager’ en dan ook nog die felle lampjes. Logisch dat je de kerstboom dan niet ziet. Zo jammer, de kerstboom is zo mooi vol…Ik hoop dat ik je dag niet heb verpest. Ik wens je alsnog een fijne dag”.
Ik kon het niet laten…Wat bereik ik hiermee? Ik heb mijn energie weggegeven aan dit soort reacties. Geen toevoeging, niet voedend, niet helpend, niet steunend.
Tussen deze twee berichtjes kwam er nog een reactie. Ik dacht dat deze ook op deze wijze bedoeld was. Dat was dus helemaal niet zo. Ik had mijn excuses aangeboden…ik voelde mij rot.
Waardevolle lessen
Er zaten/ zitten hier een aantal waardevolle lessen in.
Allereerst nam ik mijzelf mee in de energie van de negativiteit (lage energie) en vanuit die energie reageerde ik ook.
Verder zegt het niets over mij persoonlijk zo’n reactie en alles over die ander. Ik weet niet waarom die ander reageert zoals die reageert. En dat hoef ik niet te weten. Het is niet mijn verantwoordelijkheid hoe die ander reageert, voelt en denkt. Diegene reageert vanuit zijn of haar referentiekader. Ik reageer daar vervolgens op vanuit mijn referentiekader. Daar heb ik invloed op, een keuze. Het is mijn verantwoordelijkheid hoe ik reageer en of ik überhaupt reageer.
Ik reageerde vanuit mijn mind, mijn angst, mijn tekort, mijn overtuigingen. Een oud gevoel werd getriggerd. Een gevoel van pesten, van aardig gevonden willen worden, erbij horen, negatieve/ onveilige sfeer door alleen maar te bekritiseren. Een gevoel van tekort. Liefdeloos en vanuit lage energie.
Hoe wel reageren?
Welke reactie had ik beter kunnen laten zien? Allereerst heb ik iets niet fout gedaan. Want bij acties welke ‘fout’ zijn, of eigenlijk welke niet overeenkomt met je hart & ziel zitten slechts lessen in, tenzij je deze kan en durft te zien.
Zoals ik al zei reageerde ik vanuit mijn mind en angst. In mijn hart voelde ik een ander soort ‘antwoord’. Namelijk vanuit liefde, hoge energie. Het cynisme past mij niet, het hoort niet bij het leven vanuit mijn hart.
Even een uitstapje. Op 11 november had ik een intentie voor mijzelf gezet en met mijzelf afgesproken om keuzes vanuit mijn hart te maken. Daar hoort ook het reageren op anderen bij. In verbinding staan met de ander, van hart tot hart. Wat doe je wanneer jij op hartsniveau zit en de ander vanuit ego reageert?
Je zult elkaar niet ontmoeten. Ga je met diegene mee? Blijf je op hartsniveau? Blijf je jezelf trouw hierin?
De volgende keer reageer ik op hartsniveau, althans ik blijf daar.
Dan de volgende vraag: reageer je of laat je de reactie onbeantwoord?
Ik vind dit oprecht een lastige vraag. Niet reageren is geen voeding voor de ander. Reageren met een hartje of een fijne dag wensen…de laatste optie geeft liefde en kracht….
Wat zou jij doen?
Wat ik nog meer afvraag is: hoe kunnen we de energie positief houden in deze wereld en specifiek op social media? Want de wereld en Universum hunkert naar wakkere mensen, die in het donker hun licht laten schijnen. Bewust dat de dualiteit in onszelf zit. Dus ik probeer als als les en spiegel te zien welke mij triggert en daar het licht op te schijnen.
Dank je wel voor deze waardevolle les, vreemdeling!
0 reacties