Transformatie. Groeien doet pijn.

Spiritueel groeien doet pijn. Transformatie is van donker naar licht gaan: de pijn aan te kijken om van daaruit vervolgens te kunnen groeien. In deze blog neem ik je mee op deze reis naar binnen.

Stilletjes in bed komen mijn tranen. Mijn verdriet kent geen andere weg. De gedachten laten mijn hart samenknijpen. Krampachtig, een poging om het vast te houden. Liefde doet pijn. Helemaal wanneer dat betekent om los te laten. Loslaten van het verleden, om ruimte te geven voor de toekomst. Tijdens het schrijven van deze blog dwarrelen twee witte vlinders om elkaar heen. Bij het zien van dit mooie & symbolische beeld komen de tranen opnieuw in mij op. Nog te vers. Nog te teer. De natuur spiegelt mij de schoonheid en liefde van het leven. Hierdoor verstrengelt het verleden met de toekomst. Het verleden van angst en het loslaten hiervan, de toekomst van liefde en het vertrouwen hierin.

Op de wip

Wankelend op de wip van verleden en toekomst. Met tussen mijn voeten het hier & nu. Ik kan verzwelgen in mijn verdriet en pijn. Ik kan hopen en dromen over een toekomst. Of gewoon hier zijn. Zijn met al mijn gevoelens. Alles door elkaar verweven, als een rollercoaster of bevroren. Alles mag er zijn. Als ik dieper zou zakken, onder de laag van al mijn gedachten en gevoelens. Alle maskers en muren af. Van mijn hoofd naar mijn hart. Van mijn fysieke lichaam naar mijn spirituele lichaam. Van de storm naar de bron. Van ego naar ziel…

Pijn doet groeien

Dieper afdalen…waar ik de oneindige liefde en pure, zuivere licht vind. Daar zal ik geen pijn en verdriet vinden, alleen maar dankbaarheid voor de groei die ik heb doorstaan en nog doorsta. De afgelopen maanden zit ik in een stroomversnelling van spirituele groei. Ik voel de onrust & angst, maar ook de kracht & vertrouwen. Ik heb deze pijnen nodig om verder te kunnen gaan. Als mens vind ik het echt heel pijnlijk, verdrietig en frustrerend. Als ziel ben ik blij dat ik stappen vooruit maak en dat ik dichter bij de bron kom.

Transformatie

Tijdens deze spirituele groei, transformatie, ben ik aan het leren om slechts op één kompas mijn koers te bepalen. Mijn hartverlangens en dromen zijn mijn kompas. Wat betekent dat ik telkens voor mezelf moet kiezen. Vroeger vond ik dat egoïstisch. Ik geloof dat wanneer ik voor mezelf durf te kiezen, ik dan juist ruimte heb voor een ander en vanuit licht & liefde voor een ander kan zijn. En daarnaast ben ik de enige die verantwoordelijk is voor mijn leven. Laat ik er dan ten minste een fijn, mooi, rijk leven van maken. Hoe de omstandigheden ook zullen zijn, het gaat erom hoe je er mee omgaat. Want ik weet dat ik ook door deze fase heen ga…

Vanuit je ziel

In deze transformatie kan ik steeds meer vanuit mijn ziel alles bekijken. Hoe vaak ik en jij het niet vanuit ego alles bekijkt. Vanuit ego lijkt het je te overkomen en voelt een slachtoffer van de situatie. Met deze kijk kun je niet leren en zul je dezelfde situaties vaker gaan tegenkomen. Vanuit je ziel bekeken zie je alles als leringen en ben je naast leerling, ook een leermeester. Vanuit deze leringen kun je je dankbaarheid tonen en je lessen eruit halen, waardoor je weer een stukje groeit.

Levenslessen

Echter bepaalde leringen kan en wil ik er nog niet uit halen en zet ik mezelf in het slachtofferschap. En loop ik telkens tegen dezelfde lamp op. Dat is ok. Veranderen, ook op zielsniveau, kost tijd en vooral moed. Want het kan betekenen dat wanneer je ‘ja’ tegen jezelf zegt en ‘nee’ tegen de ander er consequenties uit voortkomen die je (nog) niet wilt aan gaan. We zijn en blijven mensen met een ego. We hoeven niet telkens te leren en te ontwikkelen. Dat maakt het leven soms ook echt ingewikkeld als menszijn. Je kunt je echt in een spagaat voelen. Hoofd & hart, mens & ziel. Daarom zou ik, wanneer ik vanuit licht en liefde spreek, een boodschap mee willen geven: wees eerlijk en zuiver naar jezelf! Dat geeft al zoveel meer ruimte…