Intuïtie. Mijn koppie en ik

Intuïtie en mijn hoofd? Hoe werken zij samen en zijn de verhoudingen? Een persoonlijk betoog over mijn koppie en mijn intuïtie…Een blog met een knipoog, maar met een serieuze boodschap.

Blij dat ik geboren ben met een stel goedwerkende hersens. In alle jaren dat ik hier rondloop hebben ze flink overuren gemaakt. Echt flink, he?! Dus bij deze: dank je wel intelligent koppie!
Laten we er niet bij vertellen dat dit koppie ook veel eigen verhalen heeft gemaakt, onaardige gedachten heeft gecreëerd (mild uitgedrukt), als een kapotte grammofoonplaat alles tig keer heeft herhaald.
Mijn koppie was ook erg gastvrij: alle stemmetjes waren welkom, voornamelijk die van anderen en de wat minder motiverende.
Naar mij was mijn koppie iets minder gastvrij. Ik was te eigenwijs, te gevoelig, te zweverig, te afwijkend.
Mijn koppie had moeite met mij, of eigenlijk was mijn koppie best boos en gefrustreerd.
Het deed mij veel verdriet en ook ik voelde boosheid en frustratie. Nu snap ik mijn koppie beter en kan ik het hem niet kwalijk nemen. Hij wilde, net als ik, goed voor ons zorgen en het beste van dit leven maken.

De juiste keuze

Twee keuzes kan ik nu maken: schrijven vanuit mijn koppie of vanuit mijn intuïtie?
Sorry, lief koppie: ik kies voor mijn intuïtie! Jaren heb ik haar verwaarloosd en negeert, terwijl ze zoveel te vertellen heeft. Ze bezit zoveel wijsheid. Ze heeft zoveel licht en liefde in zich. Daar kan ik geen ‘nee’ (meer) tegen zeggen. Koppie, dit betekent niet dat je negeert wordt, alleen dat je een andere rol krijgt en dat je meer mag gaan samenwerken. Dus voor nu, koppie, leun even achterover en luister!

Even tussen ons

Door deze keuze te maken, weet ik dat ik koppie tegen het hoofd stoot. Hij is bang dat ik hem afwijs en dat hij niet gezien, in dit geval gehoord, word. Maar dat komt goed! Ik zal hem nooit verlaten, ik heb hem zelfs nodig. Alleen soms…wil ik gewoon even wat rust en minder geschreeuw.

Contact maken

Als ik eerlijk ben, ben ik blij dat ik even alleen aan het woord mag. Ik wil zo veel vertellen, maar alles op zijn tijd. Wat dat betreft heb ik wat meer geduld dan mijn koppie. Ik weet wanneer ik wat kan vertellen. Soms zijn anderen, maar ook ik zelf, er nog niet klaar voor. In kleine, hapklare stukjes geef ik wat wijsheid weg.
Uiteraard in noodsituaties, ben ik er direct. Wanneer mijn koppie niet luistert naar mij, dan moet hij het maar voelen. Links- of rechtsom geef ik dan rode vlaggen! Gelukkig hebben we niet zo vaak deze situaties.
Noodsituaties zijn echt zeldzaam, alhoewel ik wel eens via ons lichaam contact moet maken met mijn koppie. Hij zit dan letterlijk in zijn koppie en dan kan ik hem met geen mogelijkheid bereiken. Dan geef ik wel eens lichamelijke signalen af, zoals pijn in ons hoofd of in het bekken. Gelukkig werkt dat voor mijn koppie erg goed. Hij neemt de pas op zijn plaats en luistert naar mijn adviezen. Heel fijn!

Kompas

Meestal werken mijn koppie en ik samen. Ik probeer wel langzaam meer mijn koppie te gaan sturen in plaats van hij mij. Ik heb het idee dat mijn koppie dit wel prettig vindt. Och, hij heeft ook al die jaren zo hard gewerkt. Hij voelt dat ook! Wanneer ik hem nodig heb, zijn dat ook echt voor belangrijke zaken. Niet van die onbenullige dingetjes zoals wat hij allemaal moet doen op een dag. Gewoon wat relaxter en het echte denkwerk voor hem. Ik navigeer, houd de stip op de horizon in de gaten, stuur bij en voel vooral. Mijn koppie mag het globale stappenplan, in overleg met mij, maken. Dus hij doet wat meer de acties en uitvoerende kant van ons leven en ik wat meer de gevoelskant: wat zijn onze verlangens en dromen.

Energie als taal

Ook plug ik in en heb ik nauw contact met onze ziel. Die bepaalt de agenda voor ons. Ik ken ook zeker niet de hele agenda en krijg ook alleen door wat ik op dat moment nodig heb. Alles gebeurt in energie, dus niet in de taal zoals mijn koppie die kent. Daarom heeft mijn koppie mij ook nodig. Ik begrijp als enige de taal, of eigenlijk de energie, en ik ben de link tussen de spirituele wereld, onze ziel, en mijn koppie. Als wij, mijn koppie en ik, het mooiste leven willen leven, moet mijn koppie mij laten navigeren, zodat wij onze zielsverlangens kunnen omzetten in ons droomleven.

Inmiddels zijn we al heel wat jaren samen en kunnen mijn koppie en ik het steeds beter met elkaar vinden. Mijn koppie had wat extra zorg en aandacht nodig. Wie was daar de beste persoon voor? Moi! Het heeft echt wel veel bloed, zweet en tranen gekost en wat externe hulp. Nu kan ik zeggen dat ik trots ben op mijn koppie. Gelukkig ervaart mijn koppie dit ook zo. Hij is blij met mijn hulp! Hij heeft zelfs “sorry” gezegd. Misschien niet met zoveel woorden, maar ik kon het wel oprecht voelen. We zijn nu veel gelijkwaardiger aan elkaar.
Mijn koppie wacht zelfs soms even met oplossingen en het geven van zijn mening. Hij geeft mij de ruimte en ook tijd. Want ja, bij mij duurt het soms wat langer voordat ik antwoord geef.
Natuurlijk valt mijn koppie geregeld terug in zijn oude patronen. Dan schiet hij weer in zijn verdediging, gaat hij lopen schelden en boos zijn, mij negeren (waar ik nooit echt aan kan wennen), eten en andere ongezonde dingen. En dat doet mij pijn!
Soms moet ik hem even zo laten, soms mag ik hem even liefdevol wijzen op zijn gedrag.
Ooit op een dag hoop ik dat die oude patronen van mijn koppie verleden tijd zijn. Nou ja, eigenlijk weet ik het antwoord al. Mijn koppie en ik gaan samen vlammen We bundelen onze krachten. We worden BFF’s en kunnen samen de wereld aan. We manifesteren ons droomleven!